يك «من» نو به سال نو ببريم!

فرصت ها و توانايي هاي تاريخي ، مانند تعطيلات آخر هفته و پايان ماه ، يا رويدادهايي مانند روزهاي تولد يا سالگرد ازدواج ، بهانه اي براي مرور تجربيات گذشته ، مرور گذشته خود و استفاده از آنها براي پيشرفت خود است. در مورد يك طرح تصميم بگيريد و آن را يادداشت كنيد.

تقارن در پايان سال خورشيدي و در پايان قرن – بزرگتر از نوروز قبلي و جدي تر از سالهاي ديگري كه در زندگي خود تجربه كرده يا خواهيم كرد – ما را به تأمل دعوت مي كند.
آيين نياكان ما و خانه هاي متزلزل مردم ايران فرصتي براي رهايي از اشيا old قديمي و خاك و همچنين بهانه اي براي سوزاندن لباس هاي كثيف و تخت هاي كثيف ، شستشو و شستشوي خانه و تميز كردن فضاي زندگي بود. در شب سال نو ، نگاهي به قلب و روح خود بيندازيم و به فكر تكان دادن خانه قلب خود باشيم.
اگر چندين سال مستأجر و ميهمان خانه بدن هستيم ، بايد در خانه ذهن زندگي ابدي داشته باشيم و اگر هرج و مرج و آلودگي خانه بدن و بدن فقط در زندگي مادي ما تداخل ايجاد كند ، آلودگي خانه و ذهن و روح و زندگي ابدي. زندگي ابدي باعث مشكلات و مشكلات ما مي شود.

اكنون كه تحويل سال جديد مصادف با ماه بزرگ شعبان است و ما در ماه مبارك رمضان روز سال نو خواهيم داشت ، چه خوب است كه با دقت و دقت از قلب خود مراقبت كنيم.
ما بايد يك ذره بين و چراغ قوه را بالا نگه داريم ، به گوشه هاي نامرئي ذهن خود بچسبيم ، با حساسيت بچسبيم ، شبكه غرور را پاك كنيم ، غبار غفلت را پاك كنيم ، غبار استكبار و كثافت و آلودگي شر را پاك كنيم. در حجاب قلبهاي ما ، هواي تازه اي كه به ياد خدا و نور تابان خورشيد عشق است آن را باز مي كند تا ما بتوانيم سال جديد را با قلبي جديد ، “من” جديد در سال جديد استقبال كنيم.

“من” قديمي را كه حتي در كوچكترين حالت ناراحت و عصباني بود رها كنيد و “من” قديمي را كه قلب لطيف همسر و خانواده اش را ناديده گرفت و “من” قديمي را كه قدردان مهرباني بود و هيچ عشقي نداشت. برايم بفرست “.
وقتي در مقابل او مي ايستيم و به ارتفاع آن نگاه مي كنيم ، به وجود آن و يك “من” جديد افتخار مي كنيم كه مي تواند نفس بكشد و شاد بودن را رقم بزند.
سال نو با همه مبارك. من به طراوت و پاكي شما بركت مي دهم.